Nooit geweten dat ik dit voor elkaar kon krijgen!

Zoals ik in een eerder blog schreef, maakte ik een voorzichtige start met een webshop. Het in elkaar proberen te zetten van een website is zo makkelijk nog niet. Niet dat ik er heel makkelijk over dacht, maar ik kon echt 2 nachten wakker liggen van de keuze voor een kleur. Of een lettertype! Mijn hemel, wat een enorme hoeveelheid aan keuzes. Uiteindelijk blijk ik de meest saaie piet ever, want qua kleuren kies ik voor wit en grijs. En vooruit, een beetje lila dan!

Keuzes maken

Het lettertype waar ik voor viel, bleek na lancering toch niet lekker leesbaar genoeg (ondanks dat ik het op verschillende schermen had bekeken, was ik waarschijnlijk niet kritisch genoeg op mijzelf), dus toen moest ik weer opnieuw op zoek. Uiteindelijk vond ik een lettertype waar ik wel mee kan leven (en ik hoop de rest van het publiek ook).

In ieder geval, keuzes maken. Ik ben er niet goed in. En dat is lastig. Ook in het geval van inkopen, je zou het bijna vergeten, dat moet natuurlijk ook gebeuren. Hoe maak je een keuze als (bijna) alles leuk is! Mijn richtlijn werd uiteindelijk dat ik het zelf ook wel in de kast zou willen hebben, anders kwam het mijn winkelmandje niet in. Maar dat beperkte het uiteindelijk natuurlijk nog niet heel veel, want ik vind heel erg veel heel erg leuk. Uren spendeerde ik aan het zoeken naar dingen die ik wel wilde verkopen, en nog meer uren was ik bezig om ze in mijn "winkeltje"* te zetten en alles wat daarbij kwam. Ik geloof niet dat ik eerder met zoveel plezier achter een computer heb gezeten.

Tijdens het inrichten van de shop bleek wel dat ik geen keuze wilde maken tussen verkoop en verhuur. Nieuw servies vind ik minstens zo leuk als vintage servies! En hoe leuk, en duurzaam, is het om dat vintage servies te blijven gebruiken. Bovendien is het altijd een feestje om tafels mooi aan te kleden, voor welke gelegenheid dan ook.

Hulp gezocht!

Puzzelen, rommelen, uitproberen, soms een helpdesk bellen, maar uiteindelijk lukte het om iets neer te zetten waar ik op kon voortborduren. Toegegeven, ik vond het eigenlijk best knap van mezelf, ik ben namelijk best een digibeet. Maar toen werd het wel echt tijd om wat hulp in te schakelen; iemand die er met een frisse en tegelijkertijd kritische blik naar kon kijken. En me vooral verder kon helpen met social media, want dat hoort er natuurlijk ook bij. Privégebruik van social media is één ding, maar zakelijk, daar heb ik natuurlijk helemaal geen kaas van gegeten. Die hulp vond ik, iemand die me precies kon vertellen wat ik beter wel en beter niet kon doen. En die me na een tijdje verder sleutelen aan de website groen licht gaf om “live te gaan”! Die ene druk op de knop vond ik héél spannend, want nu kon iedereen zien waar ik mee bezig was. En misschien vonden "ze" dat maar raar. Maar weet je, eigenlijk kon me dat niet schelen. Ik heb namelijk iets gevonden waar ik blij van word en energie van krijg!

Maar nu begint het pas echt

Die ene druk op de knop betekent natuurlijk "open for business". Maar nu begint het pas echt! Hoe ga ik ervoor zorgen dat ik die ene shop wordt waar je terecht kunt voor je feestje, verjaardag of high tea? Dat is iets waar ik nu heel hard mee aan de slag ben. Je kunt me in ieder geval hier blijven volgen, of op Facebook en Instagram, ik hoop je leuke dingen te kunnen blijven vertellen rondom Cake Obsession.

*het werd mij in een online “hulpgroep” ernstig duidelijk dat de term “winkeltje” of “bedrijfje” niet gebruikt mag worden. Een webshop is een heus bedrijf!